Maandag 19 maart

Gisteravond gingen we nog even een rondje wandelen voor we naar bed gingen en dat zullen de andere mensen op het park misschien niet echt leuk hebben gevonden, want bij elk huis in de buurt hebben ze een of meerdere honden en…..die kunnen blaffen! We konden elkaar niet eens meer verstaan tijdens onze wandeling.

Vanmorgen heeft alleen Ineke nog even gezwommen voordat we op weg gingen naar Kolegio Chaya Willems. We reden om 6.43 uur weg en inderdaad is het behoorlijk druk op de weg. Daarbij was er een wegomlegging, dus we raakten even verdwaald, maar de kaart hielp ons toch om de school te vinden. Via de dependance belandden we bij het hoofdgebouw en werden we heel hartelijk ontvangen door Nayka en Meredith. Ze hadden naar aanleiding van onze vragen en suggesties rond het programma voor deze week zelf een programma samengesteld. We starten om 8.00 uur met de weekopening die deze week in het teken stond van ons bezoek. Alle ruim 500 kinderen gingen in keurige rijen op het plein klaarstaan en één van de groepen(een groep 6) verzorgde de opening. Ze zongen liederen, ook een winters liedje omdat het bij ons net winter was geweest, ze gingen voor in gebed waarbij alle kinderen meebaden. Ook werd het volkslied van Curaçao gezongen, terwijl de vlag van het land werd getoond. Het Wilhelmus werd via een cd ten gehore gebracht, terwijl de Nederlandse vlag werd vastgehouden. Iedereen moest netjes in gelid staan en daar werd ook goed op toegezien. Vervolgens werden wij uitgenodigd om onszelf aan alle kinderen voor te stellen en te vertellen wat wij eigenlijk kwamen doen. Na het ritueel hebben wij  een gesprek gehad met Nayka en die vertelde ons heel veel over de school. Nayka is sinds anderhalf jaar directeur op de school. Er zijn 23 groepen, met aantallen tussen de 26 en 30 leerlingen, en een paar groepen met 32 leerlingen.  De school is bezig met het invoeren van Parnasys als leerlingvolgsysteem. Ook is er net een nieuwe rekenmethode aangeschaft voor een aantal groepen, Alles telt. De leerkrachten zijn hier niet echt tevreden over,maar het is dan ook geen keuze van de school, maar van bovenschools. Alle scholen die onder dit bestuur vallen, werken met dezelfde methode. Herkenbaar zijn de kinderen met gedragsproblemen, waar ook zij veel mee te maken hebben. Zij mogen met deze schoolgrootte elk jaar hooguit 5 leerlingen laten onderzoeken om te zien of de leerlingen beter af zouden zijn op een school voor speciaal onderwijs. Nayka vertelt dat ze een goedwerkend team heeft, waarbij elk teamlid naast de groep in drie commissies moet zitten voor het algemeen belang. Ze heeft hard moeten werken om dingen te veranderen, maar dat is inmiddels goed gelukt. Ze heeft onder andere de veiligheid en het op tijd komen hoog in het vaandel en zorgt ervoor dat de hekken rond de school op slot gaan om 8.00 uur. Ze hoopt dat door het werken met Parnasys  de verslaglegging over de kinderen zal verbeteren, maar benadrukt dat het nog altijd aan de leerkracht zelf ligt of het wel of niet wordt gedaan. Ze geeft aan dat als leerkrachten geen dossiervorming over de kinderen met bijv. gedragsproblemen bijhouden, zij het probleem bij de leerkracht laat en niet kan helpen. Feiten heeft ze nodig wil zij de gesprekken met de ouders houden. Nayka weet veel over de kinderen, leest alle rapporten die de leerkrachten maken. Tevens ziet zij elke week de planning die de parallelgroepen met elkaar maken. Wekelijks houdt Nayka bij de weekopening een peptalk voor de kinderen, maar ook voor de collega's. Zij krijgen dit ook vaak op papier, middels een spreuk, of gedichtje. Nayka heeft duidelijk hard voor de zaak, zorgt goed voor kinderen en leerkrachten. Na dit gesprek leidde Meredith ons rond door de hele school. Vriendelijke leerkrachten en vriendelijke kinderen. In elk lokaal hing een digibord en een krijtbord. Beide werden goed ingezet. Een computerlokaal was ingericht met veel computers, maar dit beviel niet echt. Ze wilden toch liever in elke klas een aantal computers, daar je dan meer overzicht hebt wat er gebeurt. In het computerlokaal kun je nooit met de hele groep werken, dus dat is lastig. In groep 7 kwamen we Lisette tegen, die een paar jaar geleden bij ons op school geweest is. Ze vroeg meteen hoe het met Kees, Henri en Renze ging, daar ze die nog kende van het bezoek. Nadat we alle klassen hadden bezocht, hebben we even een broodje gegeten en gingen we met een stuk of 8 collega's een rondtour door de stad maken met een treintje en een gids die van alles over de stad vertelde. Dit was heel leuk. Daarna werden we weer naar onze auto gebracht, hebben we nog even een strandje opgezocht om te snorkelen en vervolgens hebben we boodschappen gedaan voor het eten. Ineke heeft weer lekker gekookt en Jacintha heeft haar knie nog maar eens ingetapet, want de pleisters lieten weer los. Vol indrukken zitten we, en het programma voor deze week ziet er goed uit, dus die indrukken zullen alleen nog maar toenemen. Morgen in de kleutergroep kijken en een film bekijken die zij ook op hun infoavond hebben vertoond aan de ouders over een programma voor de kleuters als voorloper op veilig leren lezen. We hebben er zin in!